Wiele legend krąży wokół cesarza Fryderyka I Barbarossy. Powiadają że stary cesarz nie umarł wcale w drodze na Wyprawę Krzyżową, lecz jedynie zapadł w głęboki sen. Śni on do dziś, w kamiennej sali, głęboko pod górą Kyffhäuser w Turyngii, zaś jego ognista broda nie przestała rosnąć, przebijając marmurowy stół i owijając się wokół niego trzykrotnie. […]

Jezioro Bodeńskie, trzecie co do wielkości w Europie, rozciąga się na pograniczu Niemiec, Szwajcarii i Austrii. Długo nikt nie podejrzewał, że jego spokojne wody skrywają tajemnicę. Jedynie miejscowi rybacy od pokoleń narzekali na “coś” na dnie, co plątało im sieci […]

Czy zastanawialiście się co Niemcy mają w środku?
Odpowiedź brzmi: torfowisko ofiarne.
Opfermoor Oberdorla to stanowisko archeologiczne i skansen, znajdujące się zaledwie kilkadziesiąt metrów od geograficznego środka kraju.

Rugia – biała perła Bałtyku, rozsławiona przez nastrojowe obrazy Caspara Davida Friedricha. Ach, ileż to razy oglądałam to miejsce oczyma zamieszkujących je postaci, wraz z nimi zaglądając w otchłań i dzieląc z nimi zachwyt nad niesamowitością kredowych formacji. To właśnie chęć zderzenia tych romantycznych wyobrażeń z rzeczywistością przywiodła mnie na wyspę. Na Rugii znalazłam jednak […]

Na południowym zboczu Harzu, w okolicy Scharzfeld znajduje się wejście do Einhornhöhle – dosyć osobliwej jaskini. Wstępu do niej strzeże drewniany szkielet „jednorożca”. Tak bowiem został opisany stwór zrekonstruowany z skamieniałych kości znalezionych na terenie jaskini. Dajmy się zatem ponieść fantazji i pozastanawiajmy czy naprawdę Niemcy mogły niegdyś zamieszkiwać jednorożce?

W 1934 na terenie Saksonii-Anhalt znaleziono szczątki kobiety i niemowlęcia liczące ponad 8000 lat. Ich bogaty pochówek oraz wyjątkowe nakrycie głowy kobiety, skonstruowane z kości, rogów, zębów oraz muszli najróżniejszych zwierząt, od razu poruszyło wyobraźnię archeologów, którzy zaczęli snuć interpretacje jakoby kobieta ta była duchową przewodniczką swojego ludu, komunikującą się ze światem bestii i duchów.

Kamiennego kręgu Stonehenge, nikomu przedstawiać nie trzeba. Niewielu jednak wie, że podobną świątynię – tylko drewnianą – można znaleźć zaraz pod Magdeburgiem. Ringheilugtum Pömmelte otwarto dla zwiedzających dopiero w 2016 roku. Jego historia jednak sięga 4300 lat wstecz. Jest to zatem jednocześnie jedna z najstarszych jak i najnowszych atrakcji turystycznych Niemiec.

W księżycową noc roku 47 p.n.e., podczas przemarszu przez północną Germanię Juliusz Cezar ujrzał w blasku księżyca wzgórze Kalkberg i nakazał wybudować tam świątynie bogini Luny – tak brzmi mit założycielski Lüneburga.

Pustać Luneburska to największy obszar wrzosowisk Europy Środkowej. Rozciąga się między Hamburgiem, Hanowerem i Bremą. Każdego roku, na przełomie sierpnia i września można podziwiać tu niesamowity spektakl barw, gdy wszystkie łąki mienią się fioletem przemijającego lata. Gdzieniegdzie dostrzec można szaro-białe plamy. Obserwuję je. Jeżeli się poruszą, to stado owiec-wrzosówek; jeżeli nie, to część pradawnego grobowca.

Na skraju Lasu Teutoburskiego, nieopodal Horn-Bad Meinberg znajduje się pełne pytań i kontrowersji miejsce mocy. Pięć kamiennych wież wybija się ku niebu pośród dębów i jesionów, tworząc monumentalny kompleks, który przywodzi na myśl megalityczne budowle Stonehenge.